Koningshuis, waarom

Hoe het ook al weer zat met die Oranjes.

De Oranjes moet je eigenlijk in twee groepen verdelen: de stadhouders (Willem 1 tot Willem 5, Mauritsen etc.) en de konigen (Willem I, II en III, Emma, Wilhelmina, Juliana, Beatrix en Willem Alexander)

We beginnen met de koningen, wat hebben ze voor Nederland gedaan? Dit tijdperk bestrijkt 1806 tot nu. Een dikke tweehonderd jaar dus.

Willem I
Willem I was de zoon van de naar Engeland gevluchte Prins Willem V, een slapjanus die alle Nederlandse kolonien overgaf aan de Engelsen. Nadat Napoleon Nederland had bezet, stelde Napoleon zijn broer Lodewijk de Bonaparte in 1806 aan als koning van Nederland. Dit was de eerste echte koning in Nederland, voor alle deuidelijkheid, dit was dus geen Oranje.
Prins Willem I woonde in Engeland en wilde graag een land besturen. Als zijn bezittingen waren hem afgenomen en na veel geslijm kreeg hij van van Napoleon het bestuur over Fulda. Nadat Napoleon in 1813 was afgezet is Prins Willem I als souverein vorst aangesteld om Nederland te besturen. Deze aanstelling gebeurde op voordracht van drie notabelen, waaronder van Limburg Stirum, één van de oudste adelijke geslachten van Nederland.
Willem I wilde wel koning worden, maar hij eiste 5% van de landsbegroting per jaar. Daarnaast richtte hij een bank op, waardoor er aan het einde van zijn regeerperiode een staatsschuld was van circa 40 miljoen gulden. Het koningshuis had ineens een kapitaal van ongeveer diezelfde omvang. Personen die schuldpapieren hadden (obligaties), hebben hun geld nooit teruggekregen.
Onvrede in het Zuiden, zorgde voor een breuk in het land, na een oorlog splitste Belgie zich af. Koning Willem I is dus verantwoordelijk voor de halvering van Nederland.